Pages

Subscribe:

Monday, May 24, 2010


నేను నడచిన దారుల్లో నవ్వులు వెల్లివిరిశాయి కాని అవి నాకందలేదు ...

నేను గీసిన బొమ్మలు ప్రాణం పోసుకుని నేలపై కొచ్చాయి కాని నాకు కనిపించలేదు ...

నేను నేర్చిన జ్ఞానం విజ్ఞానాన్ని పంచింది కానీ నేనింకా అజ్ఞానినే ...

నేను మాట్లాడిన మాట ఇతరులకి స్పూర్తినిచింది కాని నాకు కాదు ...

నేనేం చేసిన అది అందరికి ఉపయోగ పడుతుంది కాని నాకెందుకు ఇది జరగడం లేదు ...

నేను ఎప్పుడో చచ్చాను కాని అందరు నన్ను బ్రతికే వున్నారంటున్నారు ...




జీవితంలో ఒక గమ్మత్తైన చమత్కారమేమిటంటే మనం కష్టాలంటే భయపడతాం కాని అవే కష్టాలు ఇక మనకి ఎప్పటికి వుంటాయి అంటే బాధపడతాం అనాలోచిత నిర్ణయాలు తీసుకుంటాం కాని కష్టం తో పాటు దురదృష్టం కుడా తోడైందని భావిస్తే మాత్రం బ్రతుకు చివరంటూ వేచి వుంటాం పోరాడాతం,పిచ్చిగా మనల్ని మనం చూసుకుని నవ్వుతాం నలుగురిని అసూయ పడటం మానేస్తాం .


ఈ లోకంలో కొందరు పరలోకంలో మరికొందరు కష్టాల్ని అనుభవించక తప్పదు అని దేవుడు మనతో చెబితే ఎంత బావుంటుంది కదా !!!ఎందుకంటే ఎలాగు ఈ లోకంలో అనుభవించిన కష్టాలని అక్కడ అలవాటు చేసుకుంటాం.


Thanks For Visiting

By

ARADHANA


0 Comments:

Post a Comment